نیلینگ یا میخکوبی یکی از روشهایی است که تحت عنوان سازه نگهبان و به منظور جلوگیری از ریزش دیواره گود استفاده میشود. همانطور که میدانید روشهای مختلفی برای محافظت و مهارسازی گود وجود دارد که در مقاله سازه نگهبان به صورت مفصل درباره آن صحبت کردیم.
عوارض و تاسیسات پیش بینی نشده تحت الارضی شامل انباره و میله چاههای فاضلاب،
پس از انجام شاتکریت، سر نیل به کمک مهره شش گوش به سر میلگردهای رزوه شده بسته میشود.
بحثهای فراوانی درباره اینکه کدام کشور اولین بار نیلینگ را پیادهسازی و اجرا کرده است، وجود دارد. درواقع، اولین بار روش میخکوبی توسط مهندسان استرالیایی بهمنظور پایدارسازی دیوارههای سازههای درون تونل به کار گرفته شد.
در حالت حدی سرویس گسیختگی در سازه ممکن است رخ ندهد اما سازه از حالت ایمن خود خارج میشود.
این نوارها قادرند آب را از طریق منافذ خاک جذب و از زیر بدنه دیوار به محل مناسبی جهت تخلیه، هدایت کنند.
مفاهیم اساسی در مورد مکانیزم رفتاری سیستم نیلینگ شامل موارد زیر است که در ادامه هر مورد را بررسی میکنیم:
این خاصیت باعث میشود تا این مدل از پایدارسازی، از قدرت بیشتری در مقابل نیروهای رانشی و ریزشی زمین برخوردار باشد.
لازم بذکر است در بعضی از موارد عملیات حفر چاه وچود نداشته و پروفیل حائل فولادی پس از اتمام عملیات مقطعی خاکبرداری، حفاری و نصب المان تسلیح در محل مربوطه می شود.
بعد از آنکه نیلها یا میلگردها در داخل گمانهها قرار داده شدند، نوبت به فیکس کردن آنها خواهد رسید. برای فیکس کردن این میلگردها از دوغاب سیمان استفاده میشود. اطراف نیلها با دوغاب سیمان پر میشود و به این صورت انرژی بین خاک و میلگرد بهتر انتقال داده خواهد شد.
بخش اصلی سیستم نیلینگ، میلگردهای فولادی هستند. این میلگردها را که میخ یا نیل نامیده میشوند در چاهکها قرار داده و به صورت درجا دوغاب ریزی میکنند.
بنابراین، امکان پایداری آنها به صورت قائم یا نزدیک به قائم بسیار کم و مشکل است.
این امر، به ویژه در دیوارهای نیلینگ دائمی، از جمله معایب و محدودیتهای جدی این روش در این شرایط است.
بسته به تغییر مکانی که خاک انجام میدهد و همچنین نوع رویه سیستم میخ گذاری خاک، نحوه توزیع فشار جانبی ??? ??? متفاوت است.